امروزه با پیشرفت فناوری‌ها، به‌ویژه فناوری‌های مرتبط با اطلاعات و ارتباطات، حجم عظیمی از داده‌ها در حال تولید در شبکه‌های ارتباطی و اطلاعاتی هستند و یکی از ضرورت‌های موفقیت‌های سیاسی و تجاری، حتی در مقیاس کوچک، امکان بهره‌گیری از این اطلاعات و داده‌هاست. در انتخابات‌های ریاست‌جمهوری در عموم کشورها شاهد هزینه نامزدها برای بدست آوردن داده‌های فضای مجازی برای تحلیل افکار عمومی و شناخت نقاط ضعف و قوت خود و رقیب هستیم که به راحتی می‌تواند زمینه پیروزی آنان و شکست رقبا را فراهم سازد. در انتخابات ریاست‌جموری سال ۹۶ و مجلس در سال ۹۸ تیم رسانه‌ای نامزدها در هر دو حوزه فعالیت چشم‌گیری برای تبرئه نامزد مورد نظر از اتهامات و ارائه برنامه‌های خود داشتند که بازتاب آن در نتایج انتخابات مشهود بود. انتخابات شورای شهر نیز از این قاعده مستثنی نخواهد بود و می‌توان افکار عمومی در خصوص استان‌ها و شهرهای مختلف را مورد سنجش قرار داد و حداقلی‌ترین کار ممکن، بدست آوردن دید کلی نسبت به مشکلات و معضلات آن استان خواهد بود.
در نمودارهای زیر در گام اول میزان تولید محتوا در خصوص شهرداری و شورای شهر در ۲۰ شهر پرجمعیت ایران در سه بستر توییتر، اینستاگرام و تلگرام مورد ارزیابی قرار گرفته که شاهد آمار جالبی در این خصوص هستیم و بعد از تهران، مشهد، اصفهان و تبریز آمار بیشتری داشته‌اند که برای مقایسه بهتر سایر شهرها تهران با توجه به اختلاف زیاد با سایرین از نمودار حذف شده‌است. در گام‌های بعدی در صورت نیاز می‌توان در خصوص علت تکرار نام این نهادها در هر بستر گزارش کاملی ارائه داد تا نسبت به نقاط ضعف و قوت مطرح شده در خصوص هر کدام، اطلاعات جامع و کاملی دریافت کرد. همچنین با توجه به برخی سازماندهی‌ها برای تخریب یا تقویت نهادها در بستر مجازی، نسبت به شناسایی لیدرهای این حرکات سازمان‌یافته و رویکرد سیاسی آنان نیز می‌توان کاوش‌هایی صورت داد. بررسی میزان تولید محتوا در یکسال گذشته و تحلیل روند آن، ابر کلمات، تحلیل آماری در خصوص میزان تکرار نام شخصیت‌ها و نهادهای سیاسی اجتماعی مرتبط و همچنین پیشنهادات انتخاباتی برای شناسایی نیازهای هر استان از جمله اقداماتی است که در صورت نیاز می‌تواند ارائه شود و به طور تفصیلی مورد ارزیابی قرار بگیرد.
